Mohammad Hassan Ghadiri Abyaneh (TV) دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

ضرورت توهم زدایی از بودجه کشور – محاسبه بودجه برحسب سهم هر نفر در هر ماه به تومان

Posted on نوامبر 26, 2010 by Mohammad Hassan Ghadiri Abyaneh محمد حسن قدیری ابیانه

باسمه تعالی
ضرورت توهم زدایی از بودجه کشور – محاسبه بودجه برحسب سهم هر نفر در هر ماه به تومان
ارزیابی بودجه سال 1389 کشور
به قلم:
دکتر محمد حسن قدیری ابیانه
دکترای مدیریت استراتژیک
Mh.ghadiri@gmail.com
آبان 1389

ارقام بودجه کشور در ذهن مردم بسیار عظیم می نماید و تصور عموم از این بودجه بسیار فراتر از واقعیت آن است. این تصور اولا عده ای را به این باور غلط می رساند که با بودجه دولتی می توان تمام نیازهای کشور را برآورده نمود و نگاه به بودجه عمومی به عنوان حلال مشکلات موجب عدم توجه به نقش خویشتن در پیشرفت کشور شده و عوارض متعددی ببار می آورد و ثانیا می تواند زمینه بدبینی نسبت به مسئولین را فراهم آورده و ممکن است اقشاری تصور کنند که دولت یا اصل اسلام پاسخگوی وضعیت موجود نیستند و احساس وجود بی عدالتی در آنها تقویت شود. این احساس به خصوص در مناطق محروم و مرزی زمینه بروز بیشتری دارد و تصور می کنند که محرومیت آنان ناشی از تبعیض در توزیع ثروت عمومی به دلیل اقلیت قومی یا مذهبی بودن آنان است، تصوری که می تواند مورد سوء استفاده دشمنان خحارجی و نیز ضد انقلاب داخلی قرار گیرد.
از سوی دیگر طرح هدفمند کردن یارانه ها طرحی اساسی و انقلابی عظیم است و لازم است آگاه سازی گسترده ای در مورد آن صورت پذیرد.
طرح یک سوال می تواند توهم موجود در جامعه را هم بین مسئولین و هم بین مردم به نمایش بگذارد.
سوال این است که اگر مبلغ حاصل از صادرات نفت کشور به طور مساوی بین همه ایرانیان تقسیم گردد، سهم هر ایرانی در هر ماه از آن چه مقدار خواهد بود؟ پاسخ اغلب افراد، ارقامی بالاتر از یک میلیون تومان در ماه می باشد، حال آنکه مطابق با بودجه سال 1389، سهم هر نفر از صادرات نفت کمتر از 50 هزار تومان (48535) می باشد که با تصور جاری در کشور بسیار متفاوت است.
تصور از کل بودجه عمومی دولت نیز بسیار فراتر از واقعیت است.
در حقیقت کل درآمدهای عمومی کشور در بودجه سال 1389 حدود 142 هزار تومان به ازای هر نفر در هر ماه می باشد و دولت باید با این بودجه امور کشور را اداره نماید. این بودجه شامل همه درآمدهای عمومی دولت از جمله درآمدهای حاصل از انواع صادرات، مالیات ها، گمرکات، فروش دارایی ها و املاک، جریمه ها و غیره می باشد.
این در حالی است که تصور عمومی بسیار بیش از این مبلغ می باشد.
در واقع دولت باید ماهانه مبلغ 142 هزار تومان را بین همه دستگاهها و نیازها توزیع نماید.
در بررسی بودجه 1389 در حالی که پیش بینی درآمد حاصل از صادرات نفت جمعا به ازای هر ایرانی ماهانه مبلغ 48535 تومان می باشد، بودجه عمرانی (تملک دارایی های سرمایه ای) به ازای هر ایرانی ماهانه مبلغ 33165 تومان تعیین گردیده است. البته در بودجه سال 1389 فروش نفت خام بشکه ای 65 دلار در نظر گرفته شده است و چنانچه پول حاصل از فروش نفت بیش از رقم بودجه باشد، این مبلغ به صندوق ذخیره ارزی واریز شده و با پیشنهاد دولت و تصویب مجلس شورای اسلامی قابل هزینه کردن خواهد بود.
اگر درآمد حاصل از صادرات نفت با کسر کردن هزینه استخراج و غیره را 45 هزار تومان در ماه فرض کنیم، سرانه هر نفر در سال 540 هزار تومان، در 10 سال 5 میلیون 400 هزار تومان و ظرف 30 سال 16 میلیون 200 هزار تومان می شود، آنهم در صورتی که جمعیت کشور و قیمت نفت افزایش نیافته و این مقدار نفت صادر نماییم.
بنابراین جمع سرانه هر نفر در طول 30 سال حدود 16 میلیون تومان است که در تهران برای رهن یک آپارتمان کفایت نمی کند. حال آنکه تصور مردم از درآمد نفت بسیار بیشتر از واقعیت است و برخی تصور می کنند سهم هر نفر از چنین مبلغی در یک ماه یا حداکثر یک سال صادرات نفت تامین می گردد. البته طبیعی است که دولت ناچار است این درآمدها را صرف دفاع و امنیت، عمران و سازندگی، بهداشت و درمان و آموزش و غیره نماید.
کسانی که مثلا 450 هزار تومان از دولت حقوق دریافت می دارند، باید بدانند که دولت سهم 10 نفر از اتباع کشور از کل صادرات نفت را گرفته و به کارکنان خود می دهد. مردم باید بدانند که افزایش هر 45 هزار تومان حقوق ماهانه به این معنی است که سهم یک ایرانی دیگر از کل درآمدهای نفتی گرفته شده و به حقوق مورد اشاره اضافه می گردد.
مردم باید خود را تامین کننده حقوق کارکنان دولت دانسته و کارکنان دولت نیز باید بدانند که حقوق بگیر مردمند و سهم آنان از نفت و نیز از مالیات هایی که مردم می دهند دریافت می دارند تا خدمت گذار آنها باشند و لذا در این دنیا و در روز آخرت پاسخگوی عملکرد خود خواهند بود. هر گونه کم کاری قطعا جفا به مردم است.
درآمدهای مالیاتی نیز 39260 تومان به ازای هر ایرانی در ماه در نظر گرفته شده است.
طبیعی است وقتی تصور عمومی از درآمدهای نفتی و سایر درآمدها بالا باشد، توقع آنها نیز به همان نسبت بالا خواهد رفت و در نتیجه نارضایتی منطقی به نظر می رسد. دولت و بویژه رسانه های گروهی ضروری است واقعیت های بودجه را به زبان ساده و قابل درک برای عموم، مثلا بر حسب نفر ماه تومان تشریح نمایند تا مردم با واقعیات اقتصاد کشور آشنا شوند.
اما وقتی مردم با این آمار مواجه می شوند، عموما به سایر درآمدها نظیر، صادرات سایر کالاها، مالیات ها، عوارض گمرکی، جرایم، معادن و غیره اشاره می کنند. درآمد عمومی دولت یعنی مجموع درآمدهای حاصله از همه موارد مطابق با محاسبات بالا حدود 142 هزار تومان می شود.
در حقیقت تمام هنر برنامه ریزی این است که این 142 هزار تومان به ازای هر ایرانی را چگونه هزینه کنند که بیشترین بازده را به نفع مردم و کشور داشته باشد. لذا با پیشنهاد دولت و بررسی مجلس این بودجه بین دستگاه های مختلف توزیع می گردد. لیکن تمام دستگاه های دولتی همواره بر کمبود بودجه برای ارائه خدمات مورد نظر تاکید کرده اند و واقعیت این است که اگر همه درآمد دولت، اعم از نفتی و غیره را فقط به یک دستگاه اختصاص دهند، قطعا می توانند خدمات زیادی ارائه دهند ولی اختصاص همه بودجه به یک دستگاه امکان پذیر نیست.
ذیلا بودجه چند دستگاه به ازای هر تبعه ایران در هر ماه به تومان ذکر می گردد: بودجه زیر بر اساس لایحه بودجه که در دسترس بود تنظیم سده است که می بایست بر اساس بودجه نهایی مصوب تغییر یابد.
 وزارت آموزش و پرورش 13246 تومان.
 وزارت علوم, تحقیقات و فناوری 3760 تومان.
 وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشکی 9604 تومان.
 وزارت رفاه و تأمین اجتماعی 9360 تومان.
 وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح 7512 تومان.
 وزارت نیرو 7690 تومان.
 وزارت راو و ترابری 5557 تومان.
 نیروی انتظامی 2580 تومان.
 وزارت جهاد کشاورزی 1994 تومان.
 سازمان صدا و سیما 725 تومان.
 وزارت فرهنگی و ارشاد اسلامی 682 تومان.
 وزارت امور خارجه 475 تومان.
 سازمان تربیت بدنی 470 تومان.
 وزارت کار و امور اجتماعی 442 تومان.
 سازمان انرژی هسته ای 421 تومان.
 سازمان میراث فرهنگی, صنایع دستی و گردشگری 395 تومان.
 حفاظت محیط زیست 102 تومان.
اگر دولت بخواهد فقط هزار تومان به کل بودجه در ازای هر ایرانی در هر ماه برای تقسیم آن بین دستگاه ها بیافزاید باید حدود 900 میلیارد تومان یا 900 میلیون دلار بودجه تامین کند.
کسانی که فکر می کنند راه حل بهتری برای تقسیم بودجه 142 هزار تومانی در هر ماه به ازای هر ایرانی دارند، مناسب است قلم و کاغذ بدست گرفته و پیشنهاد خود را مطرح و برای مسئولین کشور ارسال دارند. ذکر این نکته ضروری است که اگر هر چند تومان به بودجه یک دستگاه اضافه می کنند باید آن را از سایر دستگاهها کم نمایند و در این صورت باید مشخص سازند که دستگاه دوم باید ارائه کدام خدمات را متوقف کند.
مثلا اگر می خواهند از بودجه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کم کرده و به آموزش و پرورش اضافه کنند باید بگویند که کدام بخش از خدمات درمانی باید حذف شود.
ممکن است عده ای بگویند جلوی ریخت و پاشها گرفته شود. این افراد باید توجه داشته باشند که ردیف بودجه ای به نام ریخت و پاش وجود ندارد تا آن را حذف کنند. اگر ریخت و پاشی وجود داشته باشد در چارچوب همین بودجه است که در صورتی که ریخت و پاشی هم نشود باز هم بودجه دستگاه در صورت هزینه کرد آن به بهترین وجه کفایت نمی کند. البته باید جلوی ریخت و پاش به هر مقداری که باشد گرفته شود.
برخی ها این سوال را مطرح می سازند که اگر این چنین است پس چرا کشورهایی مثل امارات متحده عربی با پیشرفت چشمگیری حداقل از نظر ظاهر برخوردارند. اگر از پوشالی بودن این پیشرفتها بگذریم، لازم به ذکر است که با توجه به جمعیت وسعت کم و صادرات زیاد نفت از امارات متحده عربی، سهم هر تبعه امارات از صادرات نفت در طول یک سال بیشتر از سهم هر ایرانی از صادرات نفت در طول چندین سال است.
براساس اعلام بانک جهانی، ایران 100 میلیارد دلار ذخایر ارزی دارد و به فرض اینکه این ‏رقم صحیح باشد، به ازای هر ایرانی کلا 1340 دلار یعنی حدود یک میلیون 400 هزار تومان ذخیره ارزی وجود دارد.
مطابق برخی آمار کل صادرات نفت در طول 30 سال پس از انقلاب اسلامی حدود 735 میلیارد دلار بوده است. اگر بر فرض محال مبلغ هزار میلیارد دلار یعنی بسیار فراتر از درآمد 30 ساله انقلاب اسلامی امروزه یکجا در اختیار کشور قرار گیرد و بخواهیم آن را بین جمعیت فعلی ایران به طور مساوی تقسیم کنیم، سهم هر ایرانی از آن 13400 دلار یعنی حدود 14 میلیون تومان خواهد شد. این در حالی است که بسیاری در ایران بر این تصورند که در صورت توزیع یک سال درآمد نفت چنین مبلغی سهم هر ایرانی خواهد شد.
درآمد نفتی کشور در واقعیت گر چه بسیار کمتر از تصور عمومی است لیکن باید توجه داشت که کشورهایی که نفت ندارند برای بدست آوردن چنین مبلغ خالصی باید حداقل 500 میلیارد دلار صادرات غیر نفتی داشته باشند تا اگر 10 درصد آن سود خالص باشد حدود 50 میلیارد دلار بدست آورند. مهم این است که ما ابا این ثروت عظیم چه می کنیم. ایا از آن در جهت تسریع در توسعه اقتصادی استفاده می کنیم یا آن را در اسراف های گسترده تلف می نماییم.
به مناسبتهای مختلف افراد مختلف بر کمبودها تاکید و پیشنهاد هزینه کردن در امور مورد نظر را مطرح می سازند. اغلب این پیشنهادات بدون توجه به محدودیت های بودجه کشور می باشد. مگر اینکه در کنار پیشنهاد خویش نحوه تامین بودجه آن را نیز مشخص سازد. اگر کسی ییشنهاد دهد که کل بودجه افزایش یابد باید منابع تامین آن را مشخص سازد و بگوید که برای افزایش هر هزار تومان در ماه به ازای هر ایرانی از کجا 900 میلیارد تومان بودجه تامین گردد. قطعا این امر امکان پذیر است لیکن موکول به افزایش ثروت عمومی کشور می باشد و ثروت عمومی کشور نیز به همت مضاعف و کار مضاعف، ارتقاء فرهنگ بهره وری، نظم و انضباط اجتماعی، صرفه جویی … همه آحاد ملت در همه ابعاد بستگی دارد.
نکته ای که ذکر آن در اینجا ضروری می نماید این است که استراتژی استکبار در قبال کشورهای نفت خیز این بوده که این کشورها به فروش نفت خام وابسته بمانند و از صرف ثروت حاصل از فروش نفت در تولید و توسعه باز مانند. لذا از یک سو در صد تضعیف فرهنگ کار و تولید و از سوی دیگر دامن زدن به مصرف گرایی بر آمدند. آنهم مصرف کالاهای خارجی که نشانه ای از تشخص اجتماعی ارزیابی گردد. دامن زدن به توقعات برای اینکه بودجه کشور صرف افزایش حقوق و رفاهیات و اختصاص آن به یارانه کالاهای مصرفی شود بخشی از این سیاست های استکباری است.

Filed under: Uncategorized | Leave a comment »

Mohammad Hassan Ghadiri Abyaneh (TV) دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

Pages

دسته‌بندی

بایگانی

imam khomeini and Ghadiri Abyaneh امام خمینی و محمد حسن قدیری ابیانه در نوفل لوشاتو

عکس دکتر محمد حسن قدیری ابیانه

عکس دکتر محمد حسن قدیری ابیانه سفیر سابق ایران در مکزیک:

ضرورت توهم زدایی از بودجه کشور – محاسبه بودجه برحسب سهم هر نفر در هر ماه به تومان

Ghadiri Abyaneh عکس قدیری ابیانه زیر در خت سیب در فرانسه نوفل لوشاتو قبل از انقلاب

جدول قیمت فرآورده های نفتی و میزان یارانه آن

جدول خلاصه کل بودجه عمومی دولت بر حسب نفر ماه تومان

گاه‌شمار

Blogroll